WIERSZ

JAKZE MI SIE PROGNIE UWIDZIEĆ WOS GÓRY
NA RĄK WYCIĄGNIĘCIE GŁOSKAĆ WZROKIEM CHMURY.
MALIN SE NAZBIYRAĆ,ROZPOCHNIEĆ SE DŁONIE
I UWIDZIEĆ WSYĆKIE ŁOMNICOŃSKIE GRONIE.

ZAŚPIYWAĆ SE TĘSKNO JAK W MŁODOŚCI CASY
NIECH SŁYSĄ ! NIECH GRAJĄ UPOJONE LASY.
KONORY PRZYGINAĆ ZŁOCISTEJ BUCYNY
ZAPLĄTAĆ SE WŁOSY W NICI PAJĘCYNY.

WARKOCE JAK KŁOSY DO SŁONKA WYSTAWIAĆ
I STĄZKE W GORSYCIE ZALOTNIE ŁOPRAWIAĆ.
CYRNIC JAK KOROLI W GORŚCI SE UZBIYRAĆ
SIEDZIEĆ NA POLANIE ZA CHŁOPCEM WYZIYRAĆ

JAK IDZIE Z POTOKA,WODY MI WYNIESIE
A JAK MI SIE ŁOZWIE,ECHO W DAL TO NIESIE
I PROGNE SE SIEDNĄĆ W CIENIU GÓR NA SCYCIE
POLOBIYDZIĆ TROSKE NA TO CIĘZKIE ZYCIE...

ZE PSIORKA W POKOSACH DWA TYŹNIE LEZAŁA,
NIEK TA LEZY DALI NIE BEDO GROBAŁA!!!!!!!:))